Dr. Sarıkaya, disleksinin genellikle aynı ailenin bireylerinde görüldüğünü ifade ederek, “Ailede disleksi veya diğer öğrenme güçlüklerinin görülmesi, erken doğum, doğumda düşük kilolu olma gibi durumlar disleksinin ortaya çıkmasında etkili olabilir. Ayrıca hamilelik sırasında fetüsün beyin gelişimini etkileyebilecek nikotin, ilaç, alkol kullanımı veya enfeksiyonlar da risk faktörleri arasında yer alır,” dedi.
Bunun yanı sıra, beynin bazı bölümleri arasındaki uyumsuzlukların da disleksiyi tetikleyebileceğini belirten Sarıkaya, bu durumun kişinin okuma ve yazma yeteneklerinde ciddi güçlükler yaratabileceğini kaydetti.
Erken teşhis ve özel eğitimin önemi
Disleksi hastalığının kesin bir tedavisinin olmadığını söyleyen Dr. Sarıkaya, erken teşhis ve müdahalenin tedavi sürecinde büyük fayda sağladığını dile getirdi. Sarıkaya, disleksi gibi öğrenme güçlüklerinin tedavisinde özel eğitim programlarının önemli rol oynadığını vurgularken, “Tedavide, uğraş terapisti, konuşma terapisti ve sosyal gelişim uzmanları gibi profesyonellerin bir arada çalıştığı özel eğitim programları önerilmektedir. Ayrıca, ince motor kaslarını geliştiren aktiviteler de tedaviye katkı sağlar,” dedi.
Sarıkaya, disleksi bozukluğu olan bireylerin zeka geriliği ile karıştırılmaması gerektiğine dikkat çekerek, toplumun bu konuda daha duyarlı olması gerektiğini belirtti. “Disleksi hastası bireyleri dışlamamak, onları kabul edip desteklemek son derece önemlidir,” diye ekledi.
Erken müdahale ve doğru eğitim yöntemleri ile disleksi bozukluğu olan bireylerin yaşam kalitesinin önemli ölçüde iyileştirilebileceği ifade ediliyor.